Türkiye’de Ermeni soykırımını tartışmayı zorlaştıran, yok farz edilen, yapısal ve inşa edilmiş çeşitli engeller var. Sessizlik, inkâr ve asimilasyon bu engellerin jenerik isimleri olarak telaffuz edilebilir.

Taner Akçam, Ermenilerin Zorla Müslümanlaştırılması’nda bir araya getirilen makalelerinde bu engelleri çeşitli örnekleri ile tartışıyor. Kitapta yer alan ilk makalede Akçam, Ermeni soykırımı meselesiyle neden ve nasıl ilgilenmeye başladığını, karşılaştığı tepkileri, bu konu hakkında geçtiğimiz otuz senede yaşananları kişisel hikâyesi üzerinden analiz ediyor. İkinci makale Sarkis Torosyan’ın anıları üzerinden başlayan, çeşitli cepheleriyle süren tartışmayı ele alıyor. Derlemede yer alan sonuncu ve kapsamlı makale ise Akçam’ın tamamladığı yeni bir araştırmaya dayanıyor: Ermenilerin zorla asimilasyonu...

Akçam, zorla asimilasyonun en az dört biçimde yapıldığını anlatıyor: Zorla Müslümanlaştırma, geçici iskân, çocukların toplatılarak Müslüman evlere dağıtılmaları ve genç kadınların, kızların ailelerinden uzaklaştırılarak zorla evlendirilmeleri yoluyla asimilasyonu. Akçam, zorla asimilasyonun Ermeni soykırımının ayrılmaz bir parçası, yapısal bir unsuru olduğunu iddia ederek, bu boyutun bugüne kadar niçin ihmal edildiği üzerinde duruyor. Kitap, Ermeni soykırımı tartışmalarında mutlaka ele alınması gereken önemli bir alanı tartışmaya açıyor.

Ermenilerin Zorla Müslümanlaştırılması, susmak ve reddetmek yerine gerçek bir yüzleşmenin yollarını aramayı öneriyor.